FOTORELACJA Z WYSTAWY "CECHY DZIEDZICZNE" JUSTYNY WENCEL

Przypominamy, że wystawa jest czynna do 5 lipca 2012, w godz. 12.00-18.00.



































JUSTYNA WENCEL "CECHY DZIEDZICZNE" - prezentacja przewodu doktorskiego



Galeria 2.0 zaprasza na wystawę "Cechy dziedziczne" Justyny Wencel. Będzie to prezentacja przewodu doktorskiego przeprowadzanego na Wydziale Sztuki Mediów i Scenografii ASP w Warszawie, którą tworzą wideo, filmy animowane i environment.

Projekt ukazuje niepokojącą konfigurację ścierających się tożsamości kobiecych oraz emancypacyjną podróż w poszukiwaniu własnej tożsamości - w kontekście działań na archiwum rodzinnym.



Otwarcie wystawy 19 czerwca 2012 o godz. 18.00
Wystawa czynna w dniach 20 czerwca-5 lipca 2012, w godz. 12.00-18.00
























'Cechami dziedzicznymi' nazywam reguły postępowania przekazywane przez kobiety kolejnym pokoleniom kobiet. W mojej pracy role przypisane kobiecie oraz sposoby reprezentacji kobiecej podmiotowości w obrębie kultury zostają poddane rewizji, a „odziedziczony” przekaz na temat kobiety – zakwestionowany. Istotnym tropem jest tutaj moja koncepcja archiwum rodzinnego oraz topo-analiza przestrzeni domu, związana z kulturową, tradycyjnie postrzeganą, przynależnością kobiety do „domu”. Kwestia tożsamości kobiecej obejmuje różne modele kobiecości, relację matki i córki, artystyczną formę aktu kontestacji, znaczenie międzypokoleniowego dziedzictwa dotyczącego roli kobiety w społeczeństwie przekazywanego dziewczętom i młodym kobietom przez ich matki i babki. Kobiety – strażniczki przekazu i autorki tych swoistych wytycznych postępowania – pilnują, by normy się nie zmieniały, a tym samym konstytuują proces „ukobiecania”.


Bohaterka filmu Cechy dziedziczne próbuje odrzucić odziedziczone wizerunki i wyuczone pozy, nie chce ulegać presji bycia „kobiecą kobietą pełną kobiecości”. Decyduje się podjąć grę z atrybutami kobiecości i oczekiwaniami wobec kobiet. Kwestionuje przekaz płynący z rodzinnego domu, stąd też, obok wątków emancypacyjnych charakteryzujących tę podróż wgłąb siebie, pojawiają się elementy destrukcji.



W kontekście prób zdefiniowania swojej tożsamości na nowo i stworzenia przestrzeni do wyrażania siebie, nie bez znaczenia pozostaje fakt użycia utworu PJ Harvey The Pocket Knife mówiący o niełatwej relacji matki i córki. Aby zawalczyć o prawo do popełniania błędów, konieczne staje się odrzucenie fałszywych kodów kobiecości i uwolnienie się od bagażu „cech dziedzicznych”, przekazywanych wśród kobiet z pokolenia na pokolenie.
Justyna Wencel


www.wencel.art.pl