PAWEŁ MYSERA "PRZEKĄTNA - INNE STANY SKUPIENIA"

Galeria 2.0 gorąco zaprasza na pierwsze powakacyjne wydarzenie, jakim jest wystawa Pawła Mysery. Już w przyszły piątek, 5 października 2012, o godz. 17.30 odbędzie się wernisaż. Przybywajcie!
Kuratorka wystawy: Justyna Wencel


















PRZEKĄTNA - INNE STANY SKUPIENIA

„Henio był już po nieudanych próbach...” „Wywieźliśmy go z Jerzym na wieś...” „Myśmy z Jerzym pilnowali Henia...” „To była chwila nieuwagi...” „Zaczęliśmy szukać w lesie...” „Był tam taki pies. Wyczuł trop...” „Przeczuwałem najgorsze...” „Jerzy był wtedy już po zawale. Nie chciałem tego dnia stracić dwóch bliskich mi osób. Rozdzieliłem nas. Jerzego posłałem w prawo – już wiedziałem, że nie znajdzie tam Henia...” „Ja poszedłem za psem...” „Zobaczyłem Henia ...” „Tobie opowiadam. Ty zrozumiesz.”

Powyższe słowa profesora Aleksandra Jackowskiego – przyjaciela Henryka Morela i Jerzego Jarnuszkiewicza – są wstrząsającą relacją wydarzeń, jakie miały miejsce 11 lipca 1968 roku w Cimochowiźnie. Wspomnienie o Morelu bezwiednie wywołałem u Jackowskiego rozmową na temat mojej pracy pt. Wyjście bezpieczeństwa, w której poruszyłem problem samounicestwienia. Drżący głos Jackowskiego wykrzykiwał pourywane frazy. Jego oczy zdawały się widzieć zatarte przez  czas obrazy  przeszłości. Nastąpiła burza emocji, po której padły słowa: "Tobie opowiadam. Ty zrozumiesz." Było to w 2005 roku w Domu Polonii w Warszawie, gdzie profesor – stały bywalec tamtejszej kawiarni – przyjmował gości przy „swoim” stoliku . Nie wiedziałem, że Morel i Jackowski byli przyjaciółmi. Nie znałem ich wspólnej historii, zwłaszcza tej ostatniej.

Tobie opowiadam. Ty zrozumiesz. Być może taki tytuł powinna nosić praca pokazywana w ramach wystawy Przekątna – inne stany skupienia w warszawskiej Galerii 2.0. Być może słowa te są jedynym pretekstem powstania tej pracy, a zarazem jej wyjaśnieniem. Wspomnienie Jackowskiego niesie ze sobą ciężar odpowiedzialności za wyznanie. Wspomnienie otwiera ranę. Rana jątrzy.

Temat wraca. W swych powrotach jest natrętny. Nie daje wytchnienia. Przykryty innymi, ciągle wyłania się na powierzchnię.

„Wy jesteście solą ziemi” powiedział mędrzec. „Wy” – czyli kto? Wybrani? Naznaczeni? Czym jest ta bolesna stygmatyzacja i czemu ma służyć w boskim porządku świata, skoro nic rzekomo nie zdarza się po nic, jak choćby pocałunek Judasza i jego okrutny koniec? Nierozstrzygalność zagadnień zamkniętych w powyższych pytaniach określa tabu i nie daje spokoju. Ten brak spokoju mam na „usprawiedliwienie” swoich poczynań w obszarze sztuki, począwszy od pracy Wyjście bezpieczeństwa, przez Przypadek Mirka J., po Przekątną. Ta ostatnia oscyluje między dwoma punktami. Jednym z nich jest dla mnie postać Henryka Morela. Drugi jest mi nieznany, niewyjaśniony, ruchomy. Być może jest nim obszar sztuki.

Przekątna o jednym stałym punkcie jest wspomnieniem. Ile spustoszeń, ile niczym niewypełnionych wyrw sprawiła ta jedna, ostatnia – bo "udana" – próba Morela?

Miejsce wystawy nie jest przypadkowe. Tuż za zamkniętymi drzwiami ostatniego pomieszczenia galerii znajduje się muzeum warszawskiej ASP, w którego zbiorach można odnaleźć ofiarowaną przez profesora Jackowskiego rzeźbę Henryka Morela. Ukryty za drzwiami muzealnymi przedmiot – w tym wypadku uznane dzieło sztuki – jest wielkim nieobecnym. Eksponat z raz nadanym numerem ewidencyjnym przyjmuje kolejne "imię", które dla niewtajemniczonych jest niczym nieznaczącym zlepkiem cyfr. Numer ewidencyjny rzeźby Morela jest jedynym śladem jej obecności na wystawie.

Cała reszta stara się być próbą uchwycenia kolejnego stanu skupienia, o który dopomina się wspomnienie. "Tobie opowiadam. Ty zrozumiesz." 
Paweł Mysera  


PAWEŁ MYSERA
Ukończył Wydział Rzeźby na ASP w Warszawie w 2005. Dyplom w Pracowni Przestrzeni Audiowizualnej prof. Grzegorza Kowalskiego. Od 2005 asystent w pracowni Rzeźby w Architekturze prowadzonej przez adi. II st. Romualda Woźniaka na ASP w Warszawie. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2012 roku.

Twórczość Mysery to zapis efemerycznych zjawisk natury i działalności człowieka. Często dotyka niewidocznych, ukrytych przestrzeni odnoszących się do natury ludzkiej uwikłanej w życie. Zbudowany na symbolicznych przekazach, sens jego prac nie jest dany wprost. W swoim najnowszym projekcie, jak i wcześniejszych realizacjach, artysta odwołuje się do kruchości ludzkiej egzystencji, w tym problemu samounicestwienia.

WYSTAWY ZBIOROWE
Nikt znikąd, galeria Tak, Poznań (2011)
Nieznośny efekt WOW, Galeria IM, Żyrardów (2011)
Fala letnich upałów, Salon Akademii, Pałac Czapskich, Warszawa (2011)
Tangram – rodzaj męski, galeria Tak, Poznań (2009)
Nie o-biekty, (Nad)użycia ciała w kulturze, Stacja Pomp, Toruń (2009)
Przeprowadzka, Galeria Klimy Bocheńskiej, Warszawa (2006)
(0-22), wystawa koła naukowego Kwadrat, ASP, Poznań (2006)
Moja rzeczywistość, wystawa rysunku studentów prof. Zofii Glazer, galeria młodych twórców,
Łazienkowska, Warszawa (2006)
Transmisje 2, Statliche Akademie der Bildende Kunste, Stuttgart (2004)
Rzeźbiarze fotografują, Królikarnia, Warszawa (2004)
Wystawa rzeźby, Aula ASP, Warszawa (2003)

WYSTAWY INDYWIDUALNE
Przypadek Mirka J., Galeria a.r.t. Jacka Markiewicza, Płock (2009)
Wyjście bezpieczeństwa, Wydział Rzeźby, ASP, Warszawa (2005)
Wystawa rysunku, Wydział Rzeźby, ASP, Warszawa (2003)

POWRÓT Z WAKACJI. ZAPOWIEDZI

Galeria 2.0 zaprasza dawnych i nowych przyjaciół do wspólnego eksplorowania sztuki nowych mediów. Na mapie naszych działań oznaczyliśmy miejsca i trasy spoza oficjalnej, zinstytucjonalizowanej rzeczywistości. Pociągają nas poszukiwania pozamainstreamowe. Na przekór wielu tendencjom i zwyczajom - wciąż nas interesuje twórcza ekspresja, a nie koncept, a na pierwszym miejscu jest u nas artysta, nie kurator. Łącząc spotkania i współpracę z niebanalnymi osobowościami, chcielibyśmy przybliżać Wam zarówno  indywidualne historie, jak też zjawiska w interesującym nas obszarze sztuki współczesnej. Zależy nam, by skupiać się na teraźniejszości, ale nie odcinać się od dziedzictwa istotnego dla rozwoju każdego artysty. Ze względu na obciążający kontekst - nieustannie odświeżać i weryfikować skojarzenia z akademizmami, bądź akademickością. Wpuścić trochę świeżego powietrza, zapraszając także artystów z Lublina, Łodzi, Poznania czy Krakowa. Stworzyć - a raczej współtworzyć - miejsce spotkań. Dla Was.
Od października ruszamy z wystawami, wykładami i spotkaniami. W tym - z nowym cyklem wykładów "MadameX" przedstawiających obecność kobiet w sztukach wizualnych z perspektywy feministycznej.
Jeszcze w tym roku naszym gościem będzie Mikołaj Iwański - wnikliwy badacz rynku sztuki w Polsce.
Działalność Galerii rozpoczynamy wraz z inauguracją roku akademickiego na ASP - 5 października - wystawą Pawła Mysery, o której więcej szczegółów... już wkrótce.
Bądźcie z nami :)